Student met hoofdletsel kreeg studiebegeleiding
Universitair student Jelle liep bij een ongeval ernstig hoofdletsel en letsel aan zijn schouder op. Fysiek herstelde hij goed, maar hij ondervond nog wel cognitieve klachten. Hij voelde zich somber, moe en vond het moeilijk zijn studie weer op te pakken en af te maken.
Ruim een jaar na het ongeval kreeg Wibbens het verzoek van de belangenbehartiger en de WA-verzekeraar om het herstel te begeleiden.
Uitkomsten van het herstelonderzoek
Uit het herstelonderzoek bleek dat de mentale impact van Jelle’s ongeval enorm was. Het kostte hem moeite te plannen, te organiseren en zich te concentreren. Daarnaast was het leren en reproduceren van lesstof nog problematisch voor hem. Ook was zijn kijk op het leven door het ongeval veranderd. Hij had minder behoefte om aan studentenactiviteiten deel te nemen, was gestopt met drinken en piekerde over zijn identiteit. Zijn studie had inmiddels vertraging opgelopen.
Financieel kon het consequenties hebben als zijn studie te veel vertraging zou oplopen. Zijn studiefinanciering zou dan kunnen worden gestopt en hier maakte Jelle zich zorgen over. Hij had geen vaste bijbaan, maar hielp soms in de witgoedwinkel van zijn vader.
Het herstelplan en het herstelwerk
Jelle had behoefte om zijn verhaal te doen en daarom maakte de herstelregisseur, in overleg met de belangenbehartiger, meteen een afspraak met hem, zonder anderen erbij. Op basis van dit gesprek werd het plan gemaakt om Jelle in elk geval één studiejaar te begeleiden, met daarbij een focus op zijn studie (plannen, organiseren, hoe te leren) en een focus op het psychische vlak (hoe om te gaan met zijn gevoel en met zijn veranderde kijk op het leven). Over het eerste punt werd met de studieloopbaanbegeleider overlegd en afgesproken dat studieactiviteiten iets anders zouden worden gepland om meer achterstand te voorkomen. Over het tweede werd een serie gesprekken met Jelle gevoerd.
Het resultaat was dat Jelle zich beter voelde en beter wist wat hem goed en minder goed paste. Hij durfde weer keuzes te maken. Ging het minder goed met hem, dan wist hij aan de bel te trekken en daardoor was hij minder somber. Door het overleg met de studieloopbaanbegeleider kon de studievertraging worden beperkt. Wel bleken Jelle’s cognitieve problemen hardnekkig en daarom werd aanvullend een werkgeheugentraining ingezet.
Zo blijft u altijd op de hoogte
Ontvang nieuwe casuïstiek iedere twee weken per e-mail